مدیریت ذره بینی (micro management)، نمونه‌ای از ضعف مدیریتی است که مبین کنترل بیش از اندازه و غیر ضروری #کارکنان توسط #مدیریت و توجه شدید مدیر به جزئیات کاری است. مدیران ریزبین (micromanager) به دلیل غرق شدن در مسائل جزئی، توانایی تحلیل کل سیستم و توجه به بهرهوری کلی را ندارند.
احساس عدم اطمینان و شک و تردید مدیر نسبت به دیگران، باعث #کنترل شدید #پرسنل شده و همین امر موجب تکرار کار‌ها، اتلاف وقت و انرژی و تحمیل هزینه‌های اضافی بر #سازمان و کسب و کار می‌شود. برخی از مدیران میکرو، معتقدند برای انجام درست کار‌ها باید شخصاً خود اقدام کنند.
آن‌ها خود را بهترین #تصمیم‌گیرندگان می‌دانند، تمام کار‌ها و وظایف را در دست می‌گیرند و اجازه نمی‌دهند که تصمیم‌گیری به زیردستان تفویض شود. برخی دیگر از مدیران ذره‌بین نیز کسانی هستند که کارکنان را ابزار تحقق اهداف می‌دانند. تا زمانی که کارکنان انتظارات آن‌ها را برآورده سازند، این مدیران مشکلی ندارند، اما چنانچه کاری اشتباه انجام گیرد، آن‌ها مستبد و زورگو می‌شوند و رفتار‌های وسواس‌گونه خود را نشان می‌دهند.
یکی از نشانه‌های بارز مدیران ریزبین، تأکید بیش از اندازه آن‌ها بر گزارش کاری است. آن‌ها می‌خواهند کارکنان لحظه به لحظه زمان کاری خود را گزارش دهند. علاوه بر این مدیران ذره‌بینی کارکنانی را که شبیه خودشان هستند، ارتقا می‌دهند. بنابراین کارکنان چنین مدیرانی یاد می‌گیرند برای پیشرفت و ارتقا، ریزبین و دقیق باشند و به این ترتیب آن‌ها نیز تبدیل به افرادی ذره‌بین می‌شوند
