ارز دیجیتال شکلی از ارز است که فقط به صورت دیجیتال یا الکترونیکی در دسترس است. به آن پول دیجیتال، پول الکترونیک، ارز الکترونیکی یا سایبرنقد نیز می گویند.
ارزهای دیجیتال ویژگی فیزیکی ندارند و فقط به صورت دیجیتال در دسترس هستند. تراکنش های مربوط به ارزهای دیجیتال با استفاده از رایانه یا کیف پول الکترونیکی متصل به اینترنت یا شبکه های تعیین شده انجام می شود. در مقابل، ارزهای فیزیکی مانند اسکناس و سکه های ضرب شده، ملموس هستند، به این معنی که دارای ویژگی ها و ویژگی های فیزیکی مشخصی هستند. تراکنشهای مربوط به چنین ارزهایی تنها زمانی امکانپذیر میشوند که دارندگان آنها دارای مالکیت فیزیکی این ارزها باشند.
ارزهای دیجیتال دارای کاربرد مشابه ارزهای فیزیکی هستند. می توان از آنها برای خرید کالا و پرداخت هزینه خدمات استفاده کرد. آنها همچنین می توانند استفاده محدودی را در میان برخی از جوامع آنلاین مانند سایت های بازی یا شبکه های اجتماعی پیدا کنند.
ارزهای دیجیتال همچنین تراکنش های فوری را امکان پذیر می کنند که می توانند به طور یکپارچه در سراسر مرزها انجام شوند. برای مثال، این امکان برای شخصی که در ایالات متحده مستقر است میتواند با ارز دیجیتال به طرف مقابل ساکن سنگاپور پرداخت کند، مشروط بر اینکه هر دو به یک شبکه متصل باشند.
ویژگی های ارزهای دیجیتال چیست؟
همانطور که قبلا ذکر شد، ارزهای دیجیتال فقط به صورت دیجیتالی وجود دارند. معادل فیزیکی ندارند.
ارزهای دیجیتال می توانند متمرکز یا غیرمتمرکز باشند. ارز فیات که به شکل فیزیکی وجود دارد، یک سیستم متمرکز تولید و توزیع توسط بانک مرکزی و سازمانهای دولتی است. ارزهای دیجیتال برجسته مانند بیت کوین و اتریوم نمونه هایی از سیستم های ارز دیجیتال غیرمتمرکز هستند.
ارزهای دیجیتال می توانند ارزش را انتقال دهند. استفاده از ارزهای دیجیتال مستلزم تغییر ذهنی در چارچوب موجود برای ارزها است، جایی که آنها با معاملات خرید و فروش کالا و خدمات مرتبط هستند. با این حال، ارزهای دیجیتال این مفهوم را گسترش می دهند. به عنوان مثال، یک توکن شبکه بازی می تواند عمر یک بازیکن را افزایش دهد یا قدرت های فوق العاده ای برای آنها فراهم کند. این معامله خرید یا فروش نیست، بلکه بیانگر انتقال ارزش است
انواع ارزهای دیجیتال که نمیدانستید؟
ارز دیجیتال یک اصطلاح فراگیر است که می تواند برای توصیف انواع مختلف ارزهای موجود در حوزه الکترونیکی استفاده شود. به طور کلی، سه نوع مختلف ارز وجود دارد:
ارزهای رمزنگاری شده
کریپتوکارنسی ها ارزهای دیجیتالی هستند که از رمزنگاری برای ایمن سازی و تایید تراکنش ها در یک شبکه استفاده می کنند. همچنین از رمزنگاری برای مدیریت و کنترل ایجاد چنین ارزهایی استفاده می شود. بیت کوین و اتریوم نمونه هایی از ارزهای دیجیتال هستند. بسته به حوزه قضایی، ارزهای دیجیتال ممکن است تنظیم شوند یا نباشند.
ارزهای مجازی
ارزهای مجازی، ارزهای دیجیتال غیرقانونی هستند که توسط توسعه دهندگان یا یک سازمان موسس متشکل از سهامداران مختلف درگیر در فرآیند کنترل می شوند. ارزهای مجازی را نیز می توان به صورت الگوریتمی توسط یک پروتکل شبکه تعریف شده کنترل کرد. نمونه ای از ارز مجازی یک توکن شبکه بازی است که اقتصاد آن توسط توسعه دهندگان تعریف و کنترل می شود.
ارزهای دیجیتال بانک مرکزی
ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) ارزهای دیجیتالی تنظیم شده ای هستند که توسط بانک مرکزی یک کشور صادر می شوند. یک CBDC می تواند مکمل یا جایگزینی برای ارز سنتی فیات باشد. برخلاف ارز فیات که به دو صورت فیزیکی و دیجیتالی وجود دارد، یک CBDC صرفا به شکل دیجیتالی وجود دارد. انگلستان، سوئد و اروگوئه چند کشوری هستند که در حال بررسی برنامههایی برای راهاندازی نسخه دیجیتالی ارزهای فیات بومی خود هستند.
بسیاری از الزامات ارزهای فیزیکی، مانند ایجاد تأسیسات تولید فیزیکی، برای ارزهای دیجیتال وجود ندارد. چنین ارزهایی همچنین در برابر نقص های فیزیکی یا کثیفی موجود در ارز فیزیکی مصون هستند.
ارز های دیجیتال می توانند اجرای سیاست های پولی و مالی را تسهیل کنند
CBDC ها می توانند به دور زدن این مکانیسم کمک کنند و یک سازمان دولتی را قادر می سازد تا پرداخت مستقیم به شهروندان را انجام دهد. آنها همچنین با رفع نیاز به ساخت فیزیکی و حمل و نقل اسکناس از مکانی به مکان دیگر، روش های تولید و توزیع را ساده می کنند.
ارز های دیجیتال می توانند هزینه های تراکنش را ارزان تر کنند
ارزهای دیجیتال امکان تعامل مستقیم در یک شبکه را فراهم می کنند. به عنوان مثال، یک مشتری میتواند مستقیماً به یک مغازهدار تا زمانی که در یک شبکه قرار دارد، پول پرداخت کند. حتی هزینههای مربوط به تراکنشهای ارز دیجیتال بین شبکههای مختلف در مقایسه با هزینههای ارزهای فیزیکی یا فیات نسبتاً ارزانتر است. با حذف واسطه هایی که به دنبال رانت اقتصادی از پردازش تراکنش هستند، ارزهای دیجیتال می توانند هزینه کلی یک تراکنش را ارزان تر کنند.
معایب ارزهای دیجیتال چیست؟
آنها همه مشکلات ذخیره سازی و زیرساخت را حل نمی کنند
در حالی که ارزهای دیجیتال به کیف پول فیزیکی نیاز ندارند، مجموعه ای از الزامات خاص خود را برای ذخیره سازی و پردازش دارند. به عنوان مثال، اتصال به اینترنت مانند تلفن های هوشمند و خدمات مرتبط با ارائه آنها ضروری است. کیف پول های آنلاین با امنیت قوی نیز برای ذخیره ارزهای دیجیتال ضروری هستند.
آنها مستعد هک هستند
منشأ دیجیتالی آنها، ارزهای دیجیتال را مستعد هک می کند. هکرها می توانند ارزهای دیجیتال را از کیف پول های آنلاین بدزدند یا پروتکل ارزهای دیجیتال را تغییر دهند و آنها را غیرقابل استفاده کنند. همانطور که موارد متعدد هک در ارزهای دیجیتال ثابت کرده است، ایمن سازی سیستم ها و ارزهای دیجیتال یک کار در حال پیشرفت است.
آنها می توانند از نظر ارزش متغیر باشند
ارزهای دیجیتالی که برای تجارت استفاده می شوند می توانند نوسانات قیمتی وحشیانه ای داشته باشند. به عنوان مثال، ماهیت غیرمتمرکز ارزهای دیجیتال منجر به انبوهی از ارزهای دیجیتال با سرمایه نازک شده است که قیمتهای آنها بر اساس هوس سرمایهگذاران مستعد تغییرات ناگهانی است. سایر ارزهای دیجیتال در روزهای ابتدایی خود مسیر قیمتی مشابهی را دنبال کردند. به عنوان مثال، دلارهای لیندن که در بازی آنلاین Second Life استفاده میشد، در روزهای ابتدایی خود، مسیر قیمتی مشابهی داشت.
پلتفرم معاملات آنلاین و کیف پول امن رمز ارز
اکسکوینو یک پلتفرم معاملات آنلاین و کیف پول امن رمزارزها است. این سامانه به عنوان اولین شرکت دانشبنیان ارائهدهنده کیف پول امن رمز ارزها در ایران شناخته میشود. اکسکوینو بیشترین تعداد کیف پول از حیث تنوع شبکه بلاک چین، در تلاش است تا با ایجاد بستری امن و رایگان جهت انجام معاملات رمز ارزها، صنعت ارزهای دیجیتال را در کشور تقویت کند
اکسکوینو در نظر دارد تا با ایجاد بستر امن معاملاتی و پلتفرمی با رابط کاربری آسان، زمینه انجام تراکنشهای نامحدود رمز ارزی را مهیا کند. تیم اکسکوینو در تلاش است تا با شفافیت در انتقال اطلاعات، حریم خصوصی کاربران خود را به طور جدی حفظ کرده و به عنوان امنترین سامانه تبادل ارزهای دیجیتال در ایران، رضایت کاربران خود را جلب کند.