محمدحسین آموزگار

تعریف دقیقی از خلوت.
خیلی‌ها به اشتباه این کلمه را معادل جداسازی فیزیکی می‌دانند؛ یعنی شاید لازم باشد تا کیلومترها دورتر از انسان های دیگر پیاده‌روی کنید و به کلبه ای متروک برسید. این تعریف ناقصی از جداسازی و خلوت مطرح می‌کند که شاید اجرا کردن‌اش به صورت متناوب و دوره‌ای برای خیلی ها ممکن نباشد. اما خلوت در واقع به اتفاقی مربوط است که در ذهن شما می‌افتد، نه در محیط اطراف‌تان. بر این اساس، این حالتی‌ست که ذهن شما را از گرفتن داده‌های ورودی از ذهنِ دیگران آزاد و رها می‌کند.
شما می‌توانید در یک کافی شاپ شلوغ یا حتی واگن مترو از خلوت‌تان لذت ببرید...
اگر اجازه ورود افکار دیگران را به ذهن‌تان بدهید، خلوت می‌تواند در آرام‌ترین مکان‌ها هم از بین برود. علاوه بر گفت و گوی مستقیم با افراد دیگر، این اطلاعات ورودی می‌تواند شکل‌های دیگری هم داشته باشند؛ خواندنِ کتاب، گوش دادن پادکست، تماشای تلویزیون یا انجام هر فعالیتی که ممکن است توجه شما را به صفحه نمایش یک موبایل هوشمند جلب کند. خلوت شما را وادار می‌کند که از واکنش نشان دادن به اطلاعات ایجاد شده توسط دیگران عبور کنید و به جای آن فقط روی افکار و تجربیاتِ خودتان تمرکز کنید؛ حالا هر جا که هستید.
اما چرا خلوت ارزشمند است؟... بلز پاسکال در اواخر قرن هفدهم نوشت:«همه‌ی مشکلاتِ بشریت از ناتوانی انسان در آرام نشستن به تنهایی در یک اتاق سرچشمه می‌گیرد.» نیم قرن بعد بنجامین فرانکلین در یادداشت هایش به این موضوع پرداخت:«چیزهای خوب زیادی در مورد اهمیت تنهایی خوانده‌ام. من "خلوت" را شفای ذهنی می‌دانم که به شدت بیمار و مشغول است.»
... خلوت مکتبِ نبوغ است.
کال نیوپورت

در وضعیت بیگانه‌وار کنونی در رسانه‌های ارتباط جمعی، هر شهروند معمولی یک دوجین شخصیت تلویزیونی می‌شناسد که هر بعدازظهر لبخندزنان به اتاق نشیمنش می‌آیند، ولی خودش هرگز شناخته نمی‌شود. در این وضعیت از خودبیگانگی و گمنامی که تحمل‌اش برای هر کسی دردناک است، یک انسان به راحتی می‌تواند خیال‌پردازی‌هایی داشته باشد که به ناهنجاری واقعی پهلو می‌زند. خلق و خوی فرد گمنام این است که اگر نمی‌توانم بر کسی تاثیر بگذارم یا لمسش کنم، دست کم می‌توانم تو را با احساسی شوکه کنم، به‌وسیله‌ی جراحت و درد، شور و اندوهی را به تو تحمیل کنم؛ دست کم باید مطمئن شوم که هر دو ما چیزی احساس می‌کنیم و باید وادارت کنم مرا ببینی و بدانی من هم اینجا هستم! بسا کودک و نوجوانی که با رفتار ویران`گر، یک گروه را واداشته بشناسندش. و با اینکه مقصر شناخته شده، دست کم مورد توجه جمع قرار گرفته است. فعالانه مورد نفرت واقع شدن تقریبا به همان اندازه‌ی فعالانه مورد علاقه بودن خوب است؛ زیرا وضعیت تحمل‌ناپذیر گمنامی و تنهایی را درهم می‌شکند.

اگر تمام شب برای دیدن خورشید گریه کنی لذت دیدن ستاره ها را از دست خواهی داد!

شكسپیر

به صورت جد از کارمندی یا به هر نحوی برای شخصی کار کردن خسته شدم
هر سال برنامه ریزی میکنم برای سال بعد که استارتاپ يا کسب و کار خودم رو راه بندازم
متاسفانه تورم و موقعیت های اجتماعی و اقتصادی سرعت تورم شون خیلی بیشتر از منه
ضریب ریسک هی میره بالا

خدایا تروخدا