631 ساعت آموزش تخصصی در

آموزشـــــــــگاه روبرد

با اشتراک حرفه ای روبرد به همه آموزش ها دسترسی داشته باش!

مشاهده آموزش ها

قسمت دوم
#NDD1002
NDD:New Drug Delivery
منحصر به فرد بودن آلبومین به عنوان یک حامل در تحویل نانودارو
۱_مقدمه
نانوتکنولوژی پتانسیل زیادی در کاربردهای دارویی به ویژه در حوزه دارورسانی نشان داده است.به طور خاص، نانومواد امکان توسعه پلتفرم هایی را برای مدیریت کارآمد، حفاظت، انتقال و تحویل خاص محموله های درمانی یا تشخیصی چالش برانگیز، مانند داروهای کم محلول، پروتئین ها و ژن درمانی، در مایعات بیولوژیکی به سمت اهداف سلولی و درون سلولی را فراهم کردند.نانوذرات برای غلبه بر محدودیت‌های انتقال مرسوم و ناوبری از طریق موانع بیولوژیکی طراحی شده‌اند.در واقع، در چندین نمونه، نانوذرات ساختارهای شیمیایی مختلف، از جمله نانوحامل‌های لیپیدی، پلیمری، و غیرآلی، نشان داده‌اند که به طور موثر کنترل توزیع زیستی و یا آزادسازی عوامل منفرد یا چند درمانی و امکان غلبه بر موانع بیولوژیکی در برابر داروی هدف را ارائه می‌دهند. تحویل به محل وسرچشمه بیماری با این حال، بسته به ساختار خود، چنین نانوحامل هایی همچنین دارای اشکالاتی هستند که موفقیت آنها را در تحویل داروی هدفمند محدود می کند، از جمله جذب غیر اختصاصی توسط سلول های فاگوسیتی، توزیع خارج از هدف، فعال سازی غیراختصاصی ایمنی، کنترل ناکافی بر رهایش دارو در سیستم های بیولوژیکی، و درونی سازی ضعیف درون سلولی. آلبومین پروتئین پلاسما به دلیل ویژگی‌های خود، از جمله ظرفیت اتصال بالا برای داروهای آبگریز و هیدروفیل، نیمه عمر نسبتاً طولانی، هدف‌گیری خاص محل‌های التهاب و همچنین سمیت تقریباً کم، توجه را به عنوان یک سیستم نانو تحویل طبیعی و در عین حال همه‌کاره به خود جلب کرده است. و ایمنی زایی آلبومین به دلیل نقشی که در حفظ فشار اسمزی کلوئیدی داخل عروقی، خنثی‌سازی سموم و انتقال عوامل درمانی دارد، یکی از فراوان‌ترین و مهم‌ترین پروتئین‌های بدن است. علاوه بر میل طبیعی بسیاری از داروها برای اتصال به آلبومین، امکان ترکیب شیمیایی داروها به نانوذرات آلبومین نیز برای چندین موجود بررسی شده است. علاوه بر این، سطح نانوذرات مبتنی بر آلبومین نیز می‌تواند با لیگاندها به دلیل وجود گروه‌های عاملی که انواع مختلفی از پیوندها یا جداکننده‌ها را می‌توان به آن‌ها متصل کرد، عامل‌دار شد. که توسط گیرنده های gp60 و مسیرهای پروتئین ترشح شده، اسیدی و غنی از سیستئین (SPARC) شناسایی می شود، به طور بالقوه می تواند بدون استفاده از لیگاندهای خارجی، هدف گیری فعال را ارائه دهد. نانوذرات آلبومین تا به امروز موضوع چندین بررسی عالی بوده است.هدف از مقاله حاضر ارائه به روز رسانی در مورد وضعیت آلبومین در زمینه نانوپزشکی، با تأکید بر ویژگی های منحصر به فرد این سیستم تحویل مسئول کاربرد موفق پیش بالینی و بالینی آن برای نهادهای مختلف درمانی و در شرایط مختلف بیماری است.
ادامه دارد...
https://pubs.acs.org/doi/10.10....21/acs.molpharmaceut

image