عدالت روزی مرد که سوال امتحان دکتررسول نصر اصفهانی استاد تمام دانشگاه صنعتی اصفهان غلط بود ولی دانشجو از تحصیل با انتقالی سوری و کاغذی محروم شد در صورتی که در دانشگاه های دنیا باید استاد اخراج شود ولی وزارت علوم گفت در قانون چنین چیزی پیش بینی نشده است یعنی استاد در دانشگاه خدا می باشد.عدالت روزی مرد که دکتر سید مهدی ابطحی ریاست دانشگاه صنعتی اصفهان با مدرک سازی مدعی شد که دانشجوی مذکور اصلا دانشجوی دانشگاه صنعتی نیست و دکتر حمدالله مشتاقی معاون آموزشی دانشگاه شهرکرد نیز این مدرک را با امضای خود در دیوان عدالت اداری شهادت داد و رای پرونده را منحرف کرد ولی در ادامه و صدور رای گفت از جزئیات پرونده اطلاعی نداشته و چون دکتر رادمند و دکتر محمد خانی از ایشان خواستند نامه را امضا کردند و نتیجه این شهادت و مدرک سازی دانشجو را از تحصیل و اشتغال محروم کرد و دیوان در مقابل ان سکوت کرد.عدالت روزی مرد که دکتر میبدی ریاست دانشگاه صنعتی اصفهان در استعلام وزارت علوم اعلام کردند دانشجوی مذکور دانشجوی دانشگاه صنعتی اصفهان می باشد و مدارک و پرونده دانشجویی ایشان در دانشگاه می باشد و دکتر ابطحی تخلف کردند و خودشان باید پاسخگو باشند ولی در وزارت علوم و امور دانشجویان قسمت آموزشی موضوع را حقوقی اعلام می کرد و مسئول رسیدگی را قسمت حقوقی اعلام می کرد و قسمت حقوقی موضوع را آموزشی اعلام می کرد و مسئول رسیدگی را قسمت آموزشی اعلام می کرد و این پاس دادن مرتبا در وزارت علوم و دانشگاه ادامه داشت و در نهایت دانشگاه اعلام کرد که دانشجو مراجعه کند و اعلام کند که مدارک را گم کرده و مبلغی پرداخت کند تا به موضوع رسیدگی کنند و با این کار تخلفات مسئولین را پوشش دهند و دیوان در مورد این تخلف هم ساکت بود و اعلام کرد موضوع تخصصی می باشد و وزارت علوم باید رسیدگی کند.عدالت روزی مرد که دفتر رهبری و ریاست جمهور و همه و همه ارگان های قانونی کشور رسیدگی را وظیفه وزارت علوم و بعد قوه قضائیه و خارج از وظایف خود اعلام کردند ولی نه وزارت علوم به موضوع رسیدگی کرد چون رسیدگی نکردن کم هزینه تربود و نه قوه قضائیه و دیوان چون استقلال قاضی بر همه چیز حتی رای غلط به واسطه شهادت کذب و تکذیب شده توسط شاهد که مدارک هم تحویل شد ولی رسیدگی نشد اولویت دارد و درخواست ملاقات هم رد شد.در مجموع عدالت روزی مرد که مردم و بخصوص جوانان هیچ اهمیتی برای مسئولین نداشته اندو فاسد شدن جوانان هیچ اهمیتی برای انها نداشته است و مهم حکومت کردن به هر قیمتی می باشد یعنی انها در عمل معاویه را سیاست دان تر از علی می دانند و بیت المال را بیت الحال می دانند و مراجع نیز مصلحت را در سکوت می بینند چون وضعیت باید خوب و سالم باشد که چیزی نمی گویند.این جوان به کجا داد ببرد.زندگی و جوانی خود را به چه قیمتی از دست داد که دعا گو باشدو مثل سابق مدافع مسئولین کشور باشد.ایا اگر این جوان خطای کند می توان به او ایراد گرفت.اگر فاسد شد می توان گفت مقصر فقط آمریکا و شاه و دیگران هستند.نه فساد جوانان ایران ثمره مسئولین بی کفایت می باشد که با تلاش شبانه روزی در ایجاد انواع فساد باعث می شوند جوانان از مسیر خارج شوند. مردم خودمان باید به خودمان رحم کنیم امیدی به مسئولین نیست.این خانه از اساس ویران خواهد شد اگر مسئول فاسد باشدو بماند تا فساد کند و حکم همان حکم امام در توصیه به جوانان در برخورد با روحانیون فاسد می باشد.

---