آدمی اگر هر چه هم باشد از زبان مردم آسوده نیست، زیرا :

اگر بسیار کار کند، میگویند احمق است!
اگر کم کار کند، میگویند تنبل است!

اگر بخشش کند، میگویند افراط میکند!
اگر جمع گرا باشد، میگویند بخیل است!

اگر ساکت و خاموش باشد، میگویند لال است!
اگر زبان آوری کند، میگویند وراج و پر گوست!

اگر روزه برآرد و شبها نماز بخواند، میگویند ریا کار است!
و اگر نکند، میگویند کافر است و بی دین!

لذا نباید بر حمد و ثنای مردم اعتنا کرد
و جز از خداوند نباید از کسی ترسید.

پس آنچه باشید که دوست دارید؛
شاد باشید،
مهم نیست این شادی چگونه قضاوت شود.
مهم اینکه خودتون ب تونین ب اون نقطه ای ک میخاین برسین.

---