🔸راه هایـی فـراوان برای ابراز شادی وجـود دارد، اما برای این که واقعاً شـاد باشيم، فقط یک راه وجود دارد: عشق ورزیدن. هیـچ راه دیگری وجـود نـدارد. واقعیت ایـن اسـت کـه اگر خودتان را دوست نداشته باشید، نمی توانید شاد باشید. اگر خودتان را دوست نداشته باشید، هیچ فرصتی برای خوشبختی نخواهید یافت. بنـا بـر ایـن نمی توانید آن چه را ندارید، با دیگران سهیم شوید.

🔹اگر خودتان را دوست نداشته باشید، نمی توانید دیگران را دوست داشته باشید. با این وجود، شـمـا بـه عشـق نـیـاز دارید و اگر دیگری هـم بـه عشـق نـیـاز داشته باشد، این نیاز دوسویه همانی سـت کـه انسـانهـا بـه آن عشـق می گویند، امـا ایـن عـشـق نیسـت. ایـن انحصارطلبی، خودخواهی و در اختیار گرفتن دیگری بدون احترام است. به خودتان دروغ نگویید؛ این عشق نیست.

🔸عشقی که سرچشمه آن خودتان هستید، عشـق بدون قید و شرط به خودتان و واگذاری کامـل آن عشـق بـه خودتان، تنها راه شـادی شماست. با این شیوه، دیگر در برابر زندگی مقاومت نمی کنید، دست رد بر سینه خود نمی زنید و بار آن همـه سـرزنش و گناه را بر دوش نمی کشید. همانی را می پذیرید که هستید و دیگران را همان گونه که هستند، می پذیرید. شما حق عشـق ورزيدن، لبخند زدن، شاد بودن، شریک کردن دیگری در عشقتان و همچنین پذیرش بدون ترس عشـق او را دارید.

---