حضور ما توی دنیا برای رسیدن به چیز خفن و خاص نیست، داشتن لذت کوچیک و آرامش و رضایت نسبی از زندگی هم می‌تونه رسالت ما رو تکمیل کنه.
هر کدوم از ما که از دنیا می‌ریم یعنی دیگه کار نیمه‌تمومی توش نداریم. از نظر خودمون شاید هزاران کار نیمه‌تموم داریم و ناکامیم، اما نه، این‌ها ربطی به مسائل اونور نداره. هر آرزو و کار نصفه‌ای که توی این دنیا هست هیچ دخلی به مرگ و مردن نداره، چون معیار چیز دیگه‌ست.
بازی خیلی عجیب ولی در عین حال ساده‌ست.
رسالتمون فقط زندگی کردن در هر لحظه و قدر دونستن تک‌تک لحظاته، چون شاید لحظه‌ی دیگه نباشیم.
این‌که تحصیل نصفه مونده، بچه‌ها یا نوه‌هاتو نمی‌بینی، عروسی بچه‌هاتو ندیدی، ازدواج نکردی و و و، کارای نصفه‌کاره جسم هستند نه روح، روح رسالتش رو تکمیل کنه می‌ره، حالا تو هر نقطه‌ای از زندگیمون باشیم.

---