نظام سیاسی کنونی ایران، بر قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران استوار است که در سال ۱۳۵۸ تصویب شد. ایران کنونی، در واقع یک جمهوری اسلامی با بخش قانون‌گذار است. دستگاه‌های اجرایی، مجلس شورای اسلامی و قوه قضائیه، در پایان، زیر نظر روحانیت کار می‌کنند.
سیاست در ایران، ولایت مطلقه فقیه اسلامی و جمهوری اسلامی است که طبق آن قانون اساسی، رئیس‌جمهور، مجلس (پارلمان) و سیستم قضایی اختیارات مختص دولت ملی را دارند. سیاست‌های ایران در چارچوبی صورت می‌گیرد که به‌طور رسمی عناصر حکومت سالاری و دموکراسی ریاستی را در هم آمیخته‌است. قانون اساسی دسامبر ۱۳۵۸ و اصلاحیه آن در سال ۱۳۶۸، نظم سیاسی، اقتصادی و اجتماعی جمهوری اسلامی ایران را تعریف می‌کند و اعلام می‌کند که اسلام شیعه دین رسمی ایران است که در حدود ۹۰–۹۵٪ از ایرانیان خود را با شاخه شیعه اسلام مرتبط می‌دانند.
ایران دارای یک رئیس‌جمهور منتخب دموکراتیک، یک پارلمان (یا مجلس)، یک مجلس خبرگان که رهبر را انتخاب می‌کند و شوراهای محلی است. مطابق قانون اساسی، کلیه نامزدهایی که برای این سمت‌ها نامزد می‌شوند باید قبل از انتخاب توسط شورای نگهبان بررسی شوند.
بعلاوه، نمایندگانی نیز وجود دارند که از سوی سازمانهای منصوب (معمولاً تحت نظر رهبر) برای «محافظت از شخصیت اسلامی دولت» انتخاب شده‌اند.
قبل از سال ۱۹۷۹، ایران سیستم سیاسی خود را به عنوان یک پادشاهی مشروطه دموکراتیک پارلمانی با سیستم پارلمانی داشت. شاه به عنوان رئیس دولت آن کشور خدمت می‌کرد در حالی که نخست‌وزیر از قانون اساسی سال ۱۹۰۶ پست ریاست دولت را بر عهده داشت. در حالی که سیستم سیاسی ماهیتی سکولار دارد، اما در سالهای بعد دولت شاهنشاهی به عنوان اقتدارگرا توصیف شده‌است.
جدیدترین اخبار سیاسی، خبر سیاسی، آخرین اخبار سایت های خبری سیاسی، پربیننده ترین و آخرین اخبار سیاسی روز ایران و جهان در وب سایت سی‌یا30 ( https://cya30.com )
#سیاسی #اخبار سیاسی #خبر سیاسی
