برای پایان دادن به مصیبتی که هزاران سال بر بشر وارد آمده است، باید ابتدا از خودتان آغاز کنید و مسؤولیت حالت درونی خود را در هر لحظه، یعنی هم اکنون بپذیرید. از خودتان بپرسید: «آیا در این لحظه، منفی گرایی در من وجود دارد؟» بعد هوشیار شوید و به اندیشه ها و احساسات خود توجه کنید.

مراقب آن اندک اندوه به هر شکلی باشید؛ ممكـن اسـت مانند ناخشنودی، خشم، رنجیدگی و حالاتی مانند اینها پدیدار شـود. مراقـب اندیشه هایی باشید که پدیدار می شوند تا این اندوه را توجیه یا آن را تفسیر کننـد و در حقیقت، خود، آن را به وجود می آورند. لحظه ای که از حالت منفی درونتان آگاه می شوید، به این معنا نیست که شکست خورده اید، بلکه به مفهوم موفقیـت شماست. تا آن زمان که این آگاهی روی دهد، همانندسازی با حالت درونی صورت می گیرد و این همانندسازی، «مـن درون» است.

با آگاه شـدن همانندسازی با افکار، احساسات و واکنش ها از میان می رود و این حالت را نباید با انکار اشتباه گرفت. در این حالت، افکار، احساسات یا واکنش ها شناسایی شده اند لحظه شناسایی، همانندسازی به خودی خود برطرف می شود. سپس حس شما از خود، از آن کسی که هستید، دستخوش دگرگونی می گردد. پیش از این شما احساسات، افکار و واکنش بودید و اکنون، هوشیاری حضور آگاهانه ای هستند که شاهد آن حالات است.

---