این روز ها تیزم، خونین و خون ریزم
این روزها از رگ، از مرگ، لبریزم

میترسم از پایم، میترسم از دستم
معجون تلخی از تیمور و چنگیزم

در قلب فروردین، وقتی چنین زردم
دیگر چه میخواهی، از جان پاییزم

چشم از دلم بردار، از این اجاق کور
من مرگ نوشیدم، خشک است جالیزم

لال آمدم شاید.... لال از جهان رفتم
ای وای از آن روزی کز خاک برخیزم

یا از غزل کم کن، فرهاد احمق را
یا از همین مصرع، من نیز پرویزم

دیگر نمیخواهم، شب های شیرین را
افسانه هایم را هم دور میریزم

انسان گریزی را دنیا به ریشم بست
با سایه ‌‌ام تندم، با خود گلاویزم

تن تنگ و دلگیرم، آهسته میمیرم
بگذار برخیزم، بگذار بگریزم

بر دوش خواهد رفت، گهواره ما هم
گیرم که تیموری، گیرم که چنگیزم

ای مرگ بیچاره، دنبال من هستی؟
این گوشه خوابیدم، در سایه‌ی میزم ....

#علیرضاآذر
#ریزوتیز

---

در ازدحامِ کوچه ی خوشبخت ... می شد فروغت را تحمل کرد
می شد گلستانت شَوَم اما ... پرویز شاپور این وسط گل کرد
در قتل عامی که به پا کردی ... شاید، ولی، اما، اگر مُرده
منصف بمان تو زندگی داری ... ما بین ما کی بیشتر مُرده؟!
#علیرضاآذر
#ابراهیم‌گلستان?۱۴۰۲/۰۵/۳۱
میدونم دیره ولی بازم....
ابراهیم گلستان عزیز رفت....😔

---

دنیا کمکم کرده است،

از جمع کمم کرده است
بی‌حاصل و بی‌مقدار
یک صفرِ پس از اعشار
یک هیچِ عذاب‌آور
آینده‌ی خواب‌آور
لیوانِ پُر از خالی
دلخوش به خوش‌اقبالی
راضی به اگر،شاید
هر چیز که پیش آید
سرگرمِ سرابی دور
در جبرِ جهان مجبور
لبخندی اگر پیداست
از عقده‌گشایی‌هاست
ما هر دو پُر از دردیم
صد بار غلط کردیم
ما هر دو خطاکاریم
سرگیجه‌ی تکراریم
من مست و تو دیوانه
ما را که بَرَد خانه
دلداده و دلگیرم
حیف است نمی‌میرم

#دکلمه‌صحنه از #علیرضاآذر

---

درماندگی یعنی تو اینجایی
من هم همینجایم ولی دورم

تو اختیار زندگی داری
من زندگی را سخت مجبورم
#علیرضاآذر

---